Waarom kunst in de publieke ruimte?
Kunst is een deel van ons erfgoed. Erfgoed is cultuur. Cultuur is identiteit.
Kunst in de publieke ruimte laat zien wie en wat je als stad wil zijn.
De bouwstenen van onze naaste omgeving maken dat we als inwoners van een stad of dorp een bepaalde eigenheid krijgen. Om het even te kaderen in Gent: dit kan zowel een eeuwenoud kasteel pal midden in een historisch stadscentrum zijn, als een -ondertussen niet meer zo fonkelnieuwe - infrastructuur zoals de Schaapstal, excuseer Stadshal gaan. Het zijn herkenningspunten in een centrum. Er wordt over gesproken en gediscussieerd, en beetje bij beetje neemt het een plaats in het collectief geheugen en wordt het deel van ‘ons’ Gent. Elk op zijn tijd. Les goûts et les couleurs ne discute pas
“Nieuwe” kunst moet vandaag ook aan 101 vereisten beantwoorden. Het moet artistiek zijn, maar niet aanstootgevend. Het moet tot nadenken stemmen, maar mag niemand provoceren. Het moet aansluiting vinden bij een zó groot mogelijk publiek in een landje met 3 landstalen, 6 parlementen en 6 regeringen, 3 gemeenschappen en 3 gewesten, 1 federale overheid en een eeuwige discussie wie er aan het langste eind trekt.
Durven en doen
U voelt de bui al hangen.
Vaak wordt er daarom voor ‘veilige’ kunst gekozen. Nietszeggende sculpturen op rotondes, of beeldhouwwerken waar niemand koud of warm van wordt. Waar iedereen achteloos voorbij wandelt en met wat geluk jaren later per toeval de achtergrond ervan te weten komt.
Gelukkig zijn er hier en daar ook durvers. Cultuurcellen die het aandurven om eerst in dialoog te gaan met de inwoners, vragen te stellen en daarna ook nog eens volop de kans te geven aan lokaal aanstormend talent. Wanneer participatie een deel van het project wordt en men samen een werk neer kan zetten, creëer je kunst waar men fier naar kijkt. Waar men zorg voor draagt. En waar men over spreekt.
Kunst hoeft niet steeds met een grote K te zijn. Mag, maar moet niet.
Maar kunst in de publieke ruimte is hoedanook een must. Want de straat is van iedereen, en iedereen heeft recht op schoonheid. En op cultuur. En op dat beetje erfgoed dat van onze tijd is.